Valkuilen om als gevoelige anderen te graag te willen helpen

Verantwoordelijkheid voor de ander voelen

We willen graag anderen beschermen en behoeden, zodat het goed met hen gaat, zodat zij geen fouten maken. Maar wat nou als JUIST hetgeen waartegen je de ander wil beschermen, wat je als ‘niet-goed’ beoordeelt, WEL goed is. Dus wat nou als het WEL gebeurt waar je bang voor bent, dat dit juist goed is voor de ziel, zodat diegene juist leert en groeit van een gebeurtenis. 

Wat we eigenlijk doen is de ander zijn groei en lessen ontnemen door te vertellen wat ze moeten doen. Dit doen we vanwege de oordelen die we erover hebben dat het niet goed is en wij het wel goed weten. Misschien voel je je wel gefrustreerd of geërgerd dat de persoon niet luistert, het niet begrijpt of de fout wéér maakt. 

Maar lieve soul, heb geen oordeel over goed en fout en als het je frustreerde, zijn het spiegels naar jezelf toe dat jij er wat mee mag doen. Misschien mag je de ander meer vrijheid geven, maar nog belangrijker: jezelf ook! En hoef je niet te oordelen wat voor de ander beter is en wat niet. 

Het kan goed zijn dat het jouw eigen verlangen is maar niet die van de ander. Dan ben je dus eigenlijk niet goed verbonden met jezelf en de ander en doe je dit niet vanuit liefde maar vanuit ego.

Laat de ander zijn pad volgen en als diegene er om vraagt, laat het pad zien, of stel vragen zodat diegene zelf tot inzichten kan komen. Soms zit iemand zelfs helemaal niet te wachten op ongevraagd advies. Het is niet jouw verantwoordelijkheid, je bent alleen verantwoordelijk voor jouzelf, voor jouw eigen lessen. 

We weten allemaal dat we soms moeten leren op ‘niet-fijne’ manieren. Maar soms moet dat de weg zijn om er later dankbaar voor te zijn, omdat je de les echt hebt kunnen voelen en echt hebt kunnen begrijpen. In plaats van de les vanuit je hoofd klakkeloos van iemand aannemen. 

Soms moeten we het meemaken om de les ook echt te voelen, omdat die les precies nodig was om ZELF bij ons gevoel te komen komen. Je hebt vast wel eens wat meegemaakt en dat je denkt: dit wil ik nooooit meer meemaken. Of dat je dankbaarheid voelt omdat je er nu echt jezelf door bent geworden. 

Gun een ander dit proces ook, om zijn of haar eigen gevoel te leren versterken en zo zichzelf te vinden. Je kunt een ander zeker helpen en hen een weg laten zien die jij weet of hebt bewandeld. Dat was echter jouw pad en niet ook het pad van de ander. Dus besef dat dat niet het juiste hoeft te zijn voor de ander. 

Oordeel niet als iemand er niets mee doet. Dan moet iemand er nog op een dieper niveau ervaring in op doen en dat is ook goed. Misschien juist heel goed voor die persoon.

Het gaat er deze blog over dat je deze type zorgen over een ander dus volledig los mag laten en je hoeft deze last van een ander niet te dragen. Het is niet van jou en dat is precies de bedoeling. 

Jezelf beschermen of erdoor groeien?

Als hsp’er (hoogsensitief persoon), kun je gauw een emotie van een ander voelen. Maar ook heel goed weten wat iemand nodig heeft. Je kunt de energie van de ander bewust opnemen om iemand goed te kunnen helpen, ook als iemand erom vraagt, maar vaak gebeurt dit onbewust. 

De valkuil is dat je zo erg onbewust ingetuned bent op de ander, dat je je daarna leeggetrokken kunt voelen of misschien zelfs wel het gevoel hebt overgenomen. Terwijl dit niet van jou is, jij hebt dit dan onbewust van de ander overgenomen.

Als je je hier nog niet bewust van bent, dan kun je beschermingsoefeningen doen, om de energie van een ander niet binnen te laten komen. Maar jouw grootste groei is om er anders mee om te gaan en ook bewust in te tunen op jouw energie, zodat je in je eigen energie kunt blijven. 

Dus ook bewust zijn wat er in jou speelt, wat er in jou wordt getriggerd en waarom. Waarom kost iets jou energie en waarom moet iemand niet zo doen of wel zo doen? Als hoogsensitief persoon kun je enorm veel leren als je blijft reflecteren en je de verantwoordelijkheid van jouw energie, oordelen en handelen bij jezelf neerlegt. 

Ook is het belangrijk om je grenzen goed te leren bewaken. Genoeg is genoeg, iemand matcht wel of niet met jouw trillingsfrequentie. Maar laat iemand dan liefdevol los en niet wijzend dat iemand niet zo ver is als jij. 

Hierin is de een niet beter dan de ander. We hebben allemaal lessen te leren. Ook jij hebt lessen te leren die anderen al hebben geleerd, dus gun dit elkaar en geef elkaar de ruimte. Laat de weg zien vanuit jouw visie en dat kan al genoeg zijn. Laat het vervolgens weer los.

Mede-lijden of mede-leven?

Lijden is iets wat we onszelf aandoen. Dat komt doordat we een oordeel over een bepaalde situatie hebben, waardoor er een gevoel van lijden kan komen te ontstaan. Je bent dan uit verbinding; je bent er niet meer vanuit liefde maar vanuit het ego. 

Lijden is een gevoel dat bestaat uit lagere frequenties, zoals verdriet, boosheid, onzekerheid, machteloosheid. Echter hebben wij altijd de macht over ons leven en ook hoe we met dingen omgaan. Wanneer je vanuit verbondenheid leeft en anders tegen iets aankijkt, kan het lijden verminderen of zelfs weggaan. 

Zoals mindfulness vaak wordt ingezet bij mensen met chronische ziekten en pijn, zodat het lijden verminderd. Dit is wetenschappelijk bewezen. Mede-lijden betekent eigenlijk dat je mee lijdt met de ander (mede-lijden), mee gaat met de emotie van de ander vanuit de lage frequentie. 

Terwijl wat iemand eigenlijk nodig heeft en mee geholpen kan worden is door het licht te zijn voor iemand, vanuit liefde en niet vanuit het ego. Het licht in jou, zodat een ander het licht ook kan zien en voelen. Je activeert dit dan onbewust bij de ander.

Dat is wat iemand nodig heeft. Want als je lage frequenties zoals lijden gaat voeden met nog meer lijden, dan wordt het alleen maar versterkt. Wat je aandacht geeft groeit. Wil je echt iemand zijn steun zijn? Sta dan in je licht en leef met iemand mee.

Dan krijg je mede-leven. Het is daarbij belangrijk dat je je emoties goed kunt kanaliseren en dat je de spiegels herkent waarom jij een emotie voelt. En dat mag er helemaal zijn, je weet alleen dat je niet de emotie bent, maar je deze hebt. 

Door er naartoe te gaan en het aan te kijken, kan de emotie gevoeld, gezien en gehoord worden. Blijf je erin hangen en jezelf als slachtoffer zien, dan zul je een gevoel van lijden ervaren. Dit kun je een ander natuurlijk ook meegeven. Daarna is het aan de ander wat diegene er mee doet en kun jij het weer liefdevol loslaten.

Maar wanneer je de verantwoordelijkheid voor de emoties draagt, hierin mee-leeft en deze transformeert naar liefde en het durft los te laten, dan zul je je hierin verlicht voelen. 

Dat je iemand de ruimte geeft om zijn of haar verhaal te doen, echt luisteren en iemand te begrijpen kan ook al voldoende te zijn. Of even een lieve knuffel en laten weten dat je er voor iemand bent. Door er dus gewoon te zijn! 

En wanneer jij er vanuit jouw licht bent, zul je iemand ook al onbewust heel veel helpen mooi mens! Dan wil iemand vaak luisteren en begrijpen wat je zegt. Dat is dan een hele andere frequentie dan het beter weten en vertellen wat iemand moet doen.

Je laat dan namelijk het pad zien waar jij bent en hoe het ook kan. Door het dus te ZIJN, het licht in jou, zonder oordelen, zonder druk en verwachtingen, maar vanuit gelijkwaardigheid en compassie.

Is dit herkenbaar voor jou en hoe ga jij hiermee om? Leuk als je het laat weten via de comments!

Mocht je hulp nodig hebben hoe je om kunt gaan met je hoogsensitiviteit? Ik werk met een bijzonder HSP-Powepakket. Hierin leer ik jou in 2 verschillende dagdelen weer super connected met jezelf te zijn en je power terug te krijgen. We doen het in 2 dagdelen omdat je dan niet maanden hoeft te worden gecoacht om in je kracht te komen.